یکشنبه ۲۸ مرداد ۰۳ ۰۰:۵۶ ۵ بازديد
#دلانه
چه آرامشی دارد؛ شب های تاریک زندگی من. شاید چون میدانم همه مانند من میمیرند و دوباره به زندگی برمیگردند.
- ۰ ۰
- ۰ نظر
تا كنون نظري ثبت نشده است
حال با یک سوال ادامه می یابد:" آیا میشود که به انتها برسانم این رسالت خدایی را؟" در پی جواب، در کوچه پس کوچه های ذهنم؛ از نردبان مسائل و موضوعات بالا و پایین میروم تا بلکه بتوانم بار و بُنه ام را سلامت و به درستی بر زمین بگذارم. حال که کمک دارم می توان گفت اندکی به آنچه که میپنداشتم نزدیکتر شده ام و می توانم با رفیق همیشه همراهم، قلم، همراه شوم.
آری اینجا، دنیایی است که خلق شده ام تا خلق کنم.
به امید ذهنی آماده و مخلوقانی زیبا.